او با بیان اینکه عرضه‌های اولیه، برای بنگاه‌ها و شرکت‌ها نیز اتفاق خوبی است، افزود: با آغاز عرضه‌های اولیه، بنگاه‌ها می‌توانند از ظرفیت‌ها و امکانات بازار سرمایه در جهت تأمین مالی ارزان و حتی با نرخ صفر درصد بهره بیشتری ببرند.
سلیمانی با بیان‌این‌که این اتفاق موجب توسعه شرکت‌ها، راه‌اندازی طرح‌های در حال توسعه و افزایش نرخ رشد اقتصادی می‌شود، تاکید کرد: عرضه اولیه و پذیرش شرکت‌ها در تابلوی بورس و فرابورس در دوره‌های رونق بازار، یکی از بهترین تصمیمات برای سیاست‌گذار و سرمایه‌گذاران است.
نکاتی درباره عرضه‌های اولیه
او افزود: در دوران قبلی، ورود عرضه‌های اولیه به بازار، به عنوان پاداشی برای سرمایه‌گذاران و فعالان در نظر گرفته می‌شد چرا که سهام شرکت‌ها با قیمت‌های معقول و منطقی عرضه می‌شد و بازده‌های مناسبی را برای فعالان اقتصادی فراهم می‌کرد.
سلیمانی با بیان‌این‌که چند نکته درباره عرضه‌های اولیه مطرح است، افزود: اولین نکته در این باره به حجم و ازسرگیری دوباره عرضه‌های اولیه و میزان نقدینگی موجود در بازار بازمی‌گردد.
او با بیان اینکه عرضه‌های اولیه، موجب جذب نقدینگی در بازار می‌شود، توضیح داد: از سرگیری فرآیند پذیرش بازارها و عرضه‌های اولیه در بازار نیازمند نقدینگی قابل توجهی است. به بیانی دیگر، ارزش معاملات باید به گونه‌ای باشد که عرضه‌های اولیه بر رونق یا تعمیق رکود بازار تأثیرگذار نباشد؛ در حال حاضر با توجه به اینکه به تازگی بازار سرمایه از حالت رکود خارج شده و روند گذشته معکوس شده و حجم و ارزش معاملات رشد قابل توجهی داشته است، در صورتی که ارزش معاملات ۷ تا ۸ همت و بیشتر تثبیت شود، می‌توان فرایند عرضه اولیه و پذیرش شرکت‌ها را آغاز کرد.
سلیمانی، قیمت سهام شرکت‌ها را دومین نکته در مورد عرضه‌های اولیه برشمرد و گفت: در قیمت عرضه سهام شرکت‌ها، عرضه کنندگان و سرمایه‌گذاران و فعالان بازار ذی‌نفع هستند، بنابراین، طبیعی است که هیچ عرضه کننده‌ای حاضر نباشد بنگاه خود را به قیمت نازلی پذیرش کند ولو اینکه از وضعیت تامین مالی با نرخ پایین یا تامین مالی رایگان و ارزان استفاده کند، از این رو، سازمان بورس قیمتی را به عنوان قیمت عرضه می‌پذیرد که هم سرمایه‌گذاران و هم سهامدار عمده و مالک رضایت داشته باشند.
او، مدیریت عرضه بعد از انجام عرضه اولیه را نکته سوم و پایانی، ذکر کرد و توضیح داد: در این مورد سازمان بورس می‌تواند نقش فعال‌تری نسبت به گذشته داشته باشد چرا که این موضوع باعث جلب اعتماد بیشتر سرمایه‌گذاران می‌شود. در واقع، هر چه قدر عرضه‌های اولیه بعد از روز عرضه، عملکرد بهتری داشته باشد، فضا برای عرضه شرکت‌های بیشتر و استقبال برای عرضه‌های بعدی افزایش می‌یابد. به نظر می‌رسد؛ با اعمال سیاست‌گذاری‌های سازمان بورس، عرضه‌هایی که بعد از روز عرضه اولیه صورت می‌گیرد، صرفا جهت جذب نقدینگی نخواهد بود.
شرط‌های موفقیت عرضه‌های اولیه
این کارشناس بازار سرمایه اضافه کرد: بررسی‌های تاریخی انجام شده بر عرضه‌های اولیه نشان می‌دهد، شرکت‌هایی که با نسبت قیمت به درآمد( P/E ) مناسب و در حد P/E بازار بدون ریسک و حتی کمتر بوده با استقبال بیشتری همراه شده و بعد از عرضه عملکرد بهتری داشته‌اند، بنابراین، اگر شرکت‌ها در رنج P/E بین ۴ و ۵ واحد عرضه شوند، استقبال زیادی از این موضوع خواهد شد. این درحالی است که سازمان بورس نیز این نکته را مدنظر قرار داده کما اینکه در دوران مدیریت قبلی اینگونه نبود و بیشتر منافع عرضه‌کننده و سهامدار عمده مد نظر قرار می‌گرفت که همین موضوع موجب ناموفق بودن عرضه‌های اولیه می‌شد.
تجربه موفق شگستر
سلیمانی در پایان درباره عرضه سهام «شگستر» نیز گفت: در عرضه شگستر، مسئولان و مدیران شرکت‌ها و مدیران ارشد سازمان بورس به صورت مسئولانه و فعالانه در مورد روند قیمتی سهم بعد از پذیره‌نویسی اقدامات لازم را انجام دادند. از این رو، سازمان بورس می‌بایست برای شروع عرضه‌های اولیه و پس از آن با گرفتن تعهداتی از سهامداران عمده، انتظارات حداقلی را در قبال سرمایه گذاران ایفا کند، چرا که توجه به این مهم باعث می‌شود، استقبال سرمایه‌گذاران برای عرضه‌های بعدی افزایش یابد.